Door aandacht van lokale en landelijke media is studentenstad Groningen inmiddels berucht vanwege haar benauwde en oneerlijke huurmarkt. Er is in Groningen een kleine groep verhuurders die stelselmatig en bewust op een oneerlijke manier woningen verhuurt en daarmee de rechten van huurders continu met de voeten treedt. De schaal, mate en bedachtzaamheid waarmee dit in Groningen plaatsvindt is opvallend veel groter dan in andere steden. Dit rechtvaardigt wat ons betreft dan ook dat de Gemeente Groningen pionierend de mogelijkheden onderzoekt zich extra middelen te verschaffen om dit oneerlijke gedrag te ontmoedigen en hier desnoods tegen op te treden.

Wij staan dan ook positief tegenover het voorgestelde vergunningstelsel. Op een aantal punten van het voorstel zijn wij desondanks wel kritisch, omdat wij het zonde zouden vinden als de mogelijkheid om bepaalde problemen aan te pakken niet volledig wordt benut. Wij hebben enkele vragen en onduidelijkheden over hoe de Gemeente de praktische uitwerking en de preventieve werking voor zich ziet. Daarnaast willen wij de Gemeente wijzen op wat wij zien als twee grote gemiste kansen binnen het voorstel zoals het nu op tafel ligt, te weten de beperkte afbakening van het vergunningstelsel en het niet expliciet benoemen van het verschijnsel contractuele medehuur. Zowel in de gemeenteraad als in de media zijn de afgelopen tijd zorgen uitgesproken over het gebrek aan de invulling van de concrete praktische uitwerking die een eventuele handhaving, het intrekken van een vergunning, met zich mee zou brengen. Hoewel wij deze zorgen delen achten dit punt voldoende belicht en vertrouwen wij erop dat hieraan nog de nodige aandacht zal worden besteed. Wij benadrukken desalniettemin onze zorgen over diezelfde concrete praktische invulling in het beginstadium van het traject, daar waar misstanden gesignaleerd moeten worden om eventueel tot handhaving over te gaan. Deze duidelijkheid achten wij niet alleen van groot belang voor huurders, maar bovendien onontbeerlijk voor de legitimering van het nieuwe stelsel. Ons voornaamste punt van kritiek is dat de huidige afbakening berust op het misverstand dat de te bestrijden problemen het grootst zijn onder studenten in onzelfstandige woonruimtes. De problemen zijn niet te beperken tot studenten, noch tot onzelfstandige woonruimten. Groningen is erbij gebaat dat de afbakening wordt verruimd naar de hele sociale huursector. Niet alleen omdat de huidige afbakening simpelweg oneerlijk is tegenover huurders van woningen die buiten het vergunningstelsel vallen, maar vooral omdat anders de problemen, zowel voor huurders, als voor de maatschappij, voor een groot deel kunnen blijven voortbestaan of zelfs verplaatst naar niet-studerende huurders, bijvoorbeeld starters. Daarnaast zijn er veel praktische situaties denkbaar waarin de huidige afbakening uitvoering in de praktijk bemoeilijkt, hetgeen de Europese Dienstenrichtlijn, waarop het voorstel zich beroept, juist tracht te voorkomen. Tenslotte is bewoning op basis van contractuele medehuur of hoofdhuur-onderhuur, zoals in Amsterdam veel gebeurt, nu ook een toenemend doch niet onderkend probleem in Groningen. Ook het nieuwe vergunningstelsel houdt hier geen rekening mee. Ons inziens zou bij het nieuwe vergunningstelsel van de mogelijkheid gebruikt gemaakt moeten worden dit probleem expliciet te benoemen, om zo een instrument te bieden waarmee de gemeente tegen dit soort situaties kan optreden onder het mom van slecht verhuurderschap.
Hoewel er nog veel verbeterd kan worden aan het vergunningstelsel zoals het nu op tafel ligt, slaat de Gemeente Groningen hiermee een goede weg in. Het is een moedige en historische stap en we hopen dat de gemeente deze koers de komende jaren vasthoudt en daarmee een eerlijke huurmarkt stap voor stap dichterbij weet te brengen.
Benieuwd naar onze volledige second opinion? Klik hier