De correspondent publiceerde vandaag een artikel over de woningmarkt in Nederland. Een duidelijke uitleg waarom de huidige woningmarkt "ziek" is en waarom De Huurdokters doen wat ze doen. Het gehele artikel kan je lezen op de website van De Correspondent of klik gewoon hier. Een kleine greep uit het artikel:

7. Is de hoge prijs van een koopwoning het enige probleem? Nee, was het dat maar. Er is één ding erger dan een duur huis met een hoge hypotheek: geen duur huis met een hoge hypotheek. Huurders zijn namelijk een steeds groter deel van hun inkomen kwijt aan woonlasten. Gaven huurders in de jaren zestig en zeventig nog zo’n 10 procent van hun inkomen uit aan huur, in 2016 was dat 36 procent. In grote Amerikaanse steden als New York en San Francisco is dat zelfs respectievelijk 42 procent en 46 procent. Het is niet louter een Amerikaans en Brits fenomeen. Ook in Nederland is huren de afgelopen jaren steeds duurder geworden vergeleken met kopen. De vraagprijs van een koopwoning is nu gemiddeld 20 keer de kale jaarhuur van een vergelijkbare huurwoning in de vrije sector. In 2010 was dat nog 24 keer de jaarhuur; een stijging van bijna 20 procent. En dan is er nog de ongelijkheid, waar ik je bij vraag 2 had beloofd meer over te vertellen. Daar besprak ik al de toenemende ongelijkheid tussen jong en oud. Maar ook binnen de generaties neemt de ongelijkheid toe tussen de mensen die wel bijtijds een huis kochten en zij die dat om wat voor reden dan ook niet deden.
Deze kloof dreigt ook nog eens per generatie erger te worden. In toenemende mate hebben jongeren hulp van hun ouders nodig om een huis te kunnen kopen. Ouders die zelf de financiële geneugten van een eigen huis mochten proeven, kunnen die hulp makkelijker bieden. Het zijn hun kinderen die vervolgens kunnen doorsurfen op de golven van de huizenmarkt. En vervolgens weer de kinderen van hun kinderen, enzovoorts. Daarnaast merkt Rens van Tilburg terecht op dat minister Blok er wellicht verstandig aan doet om buitenlandse beleggers niet openlijk te stimuleren om in vastgoed in Nederland te beleggen. Een beknopte samenvatting van wat onder leiding van minister Blok in de huidige huurmarkt veranderd is: Huurprijzen zijn in de afgelopen jaren gestegen onder andere door de toepassing van een energie-indexering en een WOZ-waarde in de waardering van de maximale huurprijs. Samen zijn deze twee elementen al snel voor 60-80% bepalend voor de hoogte van de huurprijs. In de tijd dat deze twee elementen zijn ingevoerd waren de energie-indexeringen en WOZ-waarden lang niet zo hoog. Inmiddels heeft deze regeling er voor gezorgd dat er met een meting op de dag van vandaag geen sociale huurwoningen meer bestaan in Amsterdam -centrum, -oost, -zuid en -west. "laat ministers als onze Stef Blok voortaan vooral niet meer in het buitenland roepen dat het zo goed beleggen is in de Nederlandse woningmarkt." Daarnaast is onder leiding van minister Blok de huurprijsliberalisatiegrens (de grens die de sociale sector van de vrije markt scheidt) van €710,68 de afgelopen drie jaar bevroren en is deze in 2019 voor het eerst aangepast met een verhoging die nog onder de gemiddelde jaarlijkse verhoging ligt vanaf de invoering van de huurprijsliberalisatiegrens. Tot slot wordt bij kleine woningen in het CORP gebied (gebied in de Randstad) de WOZ-waarde dubbel meegeteld in de waardering voor huurwoningen. Waardoor zelfs kleine studio's van 20m2 (ook wel Blokwoningen genoemd) in de vrije sector terecht komen. Kortom; minister Blok lijkt een grote voorstander van de vrije huurmarkt in Nederland en heeft dit met verschillende maatregelen mogelijk gemaakt. Voor de Nederlandse huurder is het door de jaren heen steeds lastiger geworden om een woning in de sociale sector te krijgen, waardoor deze huurders noodgedwongen een woning in de vrije sector huren. Tegelijkertijd adverteert minister Blok met deze markt in het buitenland om als buitenlandse investeerder geld te verdienen aan de Nederlandse huurder.

Meer lezen over de woningmarkt in Nederland? Lees hier het artikel van Rens van Tilburg via De Correspondent. Bron: De Correspondent Auteur: Rens van Tilburg